Finding Nemo & more

Hello semua orang! (Hoi allemaal)

Afgelopen donderdagavond is ons volgende gezamenlijke avontuur weer begonnen. Vanaf het internationale vliegveld (waar Gaston werd opgewacht bij de arrival hall door een ongeduldige Eveline, samen met een Maleisische fanfare, hoela danseressen en de burgemeester van Kuala Lumpur ) zijn we samen naar het centrum gereisd met de sneltrein, waar we een Uber taxi richting het Ramada Plaza hotel hebben genomen. Hier blijven we de komende week, totdat Eveline haar stage voorbij is. Daarna gaan we twee weken rondreizen door Maleisië, waarna we richting Vietnam vertrekken.
Ons appartementje bevind zicht hier op de 23e verdieping, vanwaar we een geweldig uitzicht op de stad hebben! Omdat het al laat was hebben we bij eten besteld bij een afhaal Indiaas restaurant, zodat we op ons gemak in het appartementje konden eten.
Vrijdagochtend stonden we alweer op het vliegveld voor een weekendje op Kepulauan Perhentian (Perhentian islands). De Perhentians liggen in West Maleisië en bestaat uit twee eilanden, Perhentian Besar (Groot Perhentian) en Perhention Kecil (Klein Perhentian). De Perhentians zijn van oorsprong een tussenstop voor handelaren die reizen tussen Bangkok en Maleisië (de naam betekent dan ook tussenstop).
Na een vlucht van een klein uurtje naar Khota Baru, werden we opgewacht door een taxi die ons naar de haven van Kuala Besut zou brengen, een rit van ongeveer een uurtje. Vanaf de haven van Kuala Besut is het nog een klein uurtje tot aan Perhentian Besar, waar we bij the Reef Chalet overnachten.
Ons huisje keek uit op het strand en de zee en was verder heel basic. Tijdens het verkennen van het eiland werden we al snel verrast door een stel brutale apen, waaronder een moeder met haar jonkie.
Het strand bleek prachtig te zijn. Het zeewater was kraakhelder, waardoor je ontelbare, felgekleurde vissen kon zien zwemmen. Onder een grote rots zagen we een stel tentakels van een octopus. Het kon dan ook niet anders of Gaston moest proberen het arme dier daaronder vandaan te halen. Gelukkig was de octopus nog eigenwijzer dan Gaston, waardoor we het moesten doen met het beeld van enkel de tentakels van de octopus.
In de avond hebben we gegeten aan het strand, waarna we hebben genoten van een prachtige lucht, vol sterren.
De zaterdagochtend hebben we bij een klein strandtentje ontbeten, waarna we onszelf in een zwemvest moesten hijsen voor onze snorkeltocht. Vanaf de eerste duik werden we begroet door de meest felgekleurde vissen en prachtig koraal. Overal waar je keek was koraal in alle soorten en maten te zien. We vroegen ons al snel af hoe Disney bijna 2 uur nodig had om Nemo te vinden, want wij deden er nog geen 10 minuten over!
Tijdens het snorkelen zagen we opeens iets dicht bij het wateroppervlak zwemmen… Wat bleek? Een baby reefshark was daar zijn ochtendsnack aan het verorberen. Bijna aan het einde van ons snorkelavontuur aangekomen waren we ietwat teleurgesteld, we hadden namelijk nog geen schildpad gezien… Bij onze laatste duik zagen we echter een gigantische schildpad die rustig rondzwom bij de kust! De schildpad leek zich niets aan te trekken van ons en ging lekker zijn gangetje!
De zondag hebben we tot in de middag aan het strand gelegen, in zee gezwommen en de vissen daar gevoerd (wat een vreetzakken zijn dat zeg!) waarna het tijd was om met de boot weer terug naar Kuala Besut te varen. Uiteindelijk op het vliegveld aangekomen bleek dat onze vlucht vertraging had, waardoor we ruim 5 uur zouden moeten wachten. Nadat Eveline haar charmes in de strijd gooide kregen we twee plaatsen aangeboden op een vlucht die binnen een uur zou vertrekken. Wat was dat boffen! Bij het boarden was het wel even slikken, want ons vliegtuig bleek niet zomaar een vliegtuig te zijn, maar een oud propellervliegtuig. Uiteindelijk hebben we ook dit weer overleefd en zijn we heelhuids aangekomen in Kuala Lumpur.
Voor Eveline is maandag haar laatste stageweek begonnen, wat Gaston de kans geeft om in zijn eentje de stad onveilig te maken!