Living the local life

Vandaag onze hele dag in Ipoh. Omdat het oude Ipoh niet al te groot is, waren we aangewezen op een wandeling door het oude centrum, welke je langs allerlei oude gebouwen en prachtige streetart neemt. Tussendoor hebben we een tussenstop gehouden bij het Ho Yan Hor museum. Het Ho Yan Hor museum draait om de oprichter van Hovid, het grootste farmaceutische bedrijf in Maleisië.
De oprichter, Ho, is begin jaren 40 van de vorige eeuw begonnen met het opstellen van het recept voor zijn thee. Hij is deze thee uiteindelijk op straat gaan verkopen, omdat hij het geld niet had voor een winkel. Uiteindelijk bleek dit zo’n groot succes, dat hij ruim 50 tot 60 dollar op een avond kon verdienen. Zijn thee werd een populair alternatief voor westerse medicijnen na de Tweede Wereldoorlog. Er waren namelijk maar weinig Maleisiërs die een dokter konden betalen wanneer ze ziek waren.
Het was mooi om te zien hoe veel belang men eraan hecht om dit soort lokale geschiedenis in ere te herstellen en te houden. Het museum had namelijk plaats in het oorspronkelijke huis waar Ho een kamer in huurde en waar hij later zijn winkel zou beginnen.
Tijdens onze wandeling werden we op een gegeven moment aangesproken door een oudere man die in een werkplaats aan het werken was. Hij vond het wat maar interessant dat wij westerse jongeren waren die in Ipoh op bezoek waren, iets wat hij zich bijna niet kon voorstellen. Hij vroeg dan ook verwonderd hoe we eigenlijk wisten wat er in Ipoh te doen was en hij vertelde dat hij hoopte dat er nog veel meer westerlingen zouden komen. Dit zou er namelijk voor zorgen dat de oude gebouwen van “Old Town” hersteld zouden kunnen worden.
Voor de lunch zijn we gestopt bij Burps & Giggles, een klein maar heel gezellig restaurantje. Toen we ons buikje weer meer dan rond hadden gegeten, was het tijd om terug naar het hotel te rijden. Het was ondertussen 3 uur in de middag en de gevoelstemperatuur was ruim 45 graden. Niet lang nadat we in het hotel aankwamen waren we maar wat blij met onze keuze om de namiddag in het hotel door te brengen. Het begon namelijk te betrekken en al snel brak het noodweer los. De regen kwam met bakken tegelijk uit de lucht vallen en van het mooie uitzicht vanaf ons balkon was niets meer over… tussen het onweer en de bliksem door hoorden we opeens kinderen schreeuwen. Even dachten we dat er god weet wat aan de hand was, maar het viel gelukkig mee. Een aantal durfallen stonden namelijk in de stromende regen te voetballen!
De avond hebben we uiteindelijk – droog – afgesloten bij Tandoor grill, waar we heerlijke Indiase curries hebben gegeten!